“พระเจ้าทรงรักโลกนี้ ยอมให้แม้ชีวีเพื่อเรา
ในพระคริสต์ผู้ไถ่บาปเรา ผู้เป็นที่รักของพระองค์”
.......................................
“เหนื่อยไหม...บนถนนชีวิตสายนี้
อยากพักบ้างไหมคนดี...อยากพักตรงนี้บ้างไหม
มองฟ้ากว้าง มองเส้นทางที่แสนยาวไกล
เห็นชัยชนะบ้างไหม หรือก้าวไปอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง
เหนื่อยไหม...บนถนนชีวิตสายนี้
อีกยาวไกลนะคนดี...บนถนนสายนี้ที่ต้องก้าวย่าง
มีแรงพอไหม จะก้าวต่อไปบนหนทาง
หรือพอมีที่ว่าง พอให้ฉันก้าวไปยืนเคียงข้างหรือเปล่า
พักไหมคนดี ฉันคนนี้จะโอบกอดให้
มีรักอุ่นๆเลี้ยงใจให้อิ่มสบายบางเบา
ฉันก็พร้อมจะบรรเทา ด้วยทั้งหมดของหัวใจ
เพียงเธอต้องการไหม...คนดี”
............................................................................
...นี่แหละชีวิต...
วันหนึ่งๆ ฉันใช้เวลานอกบ้านในยามที่ลืมตาตื่นมากกว่าในบ้านเสียอีก
ตื่นแต่ตีห้า ออกจากบ้าน หกโมงครึ่งเช้า ใช้เวลาในที่ทำงานจนถึงห้าโมงเย็นกว่าๆ
กลับถึงบ้านหกโมงเย็น ทำกับข้าว รับประทานข้าว ทำงานเล็กน้อย และนอน
เป็นเช่นนี้ตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันเสาร์
เป็นช่วงเวลาที่รีบเร่งแข่งกับเวลาทั้งวันตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นมา
วันอาทิตย์ไปโบสถ์ กลับจากโบสถ์ถึงบ้านเที่ยง
ทำงานบ้าน...ทำโน่นนี่หมดไปอีก1วัน
ชีวิตคนเราเป็นวงจรที่ซ้ำซาก บางครั้งก็น่าเบื่อหน่าย
ฉันมักหมดแรงเมื่อคิดว่าฉันจะต้องเผชิญกิจกรรมซ้ำซากแบบนี้ทุกๆวัน
บางที มันก็ทำให้ฉันเหนื่อยและทดท้อ
ยิ่งเมื่อเจอปัญหา หรือมรสุมชีวิตเข้าไปด้วยแล้ว
ยิ่งอยากจะหาที่พักใจไปกันใหญ่
ฉันเคยได้ฟังคุณยายฐานะยากจนท่านหนึ่งพูดว่า
“เหนื่อยกาย ได้พักหลับนอน ตื่นขึ้นมาก็มีแรงเหมือนเดิม”
คุณยายทำงานหนักมาตลอดชีวิต
ลูกหลานไม่เลี้ยงดู
แต่คุณยายไม่เคยทดท้อต่อชีวิตที่มีอยู่
...............................................
ในวันที่ฉันเหนื่อย...ฉันมักคิดถึงใครสักคนที่เรารักและผูกพัน
ว่าเขาจะเหนื่อยบ้างไหม จะทดท้อบ้างไหม
มันทำให้เรามีแรงพลังที่จะมุ่งมั่นกับการก้าวเดินต่อไป
เพื่อเป็นพลังให้แก่กันและกัน
เราไม่ได้เหนื่อยที่สุด เพราะคนที่เหนื่อยกว่าเรามีมากมายนัก
เราไม่ได้แย่ที่สุด เพราะคนที่แย่กว่าเราและขาดคนดูแลมากกว่าเรายังมีอีกมากโข
เราไม่ขาดคนที่รักเราเลย เราไม่เคยขาดแคลนความรักเลย...จริงไหม?
แล้วเราจะท้อแท้ทำไม สิ้นหวังทำไม
ยิ้มให้กับทุกความเหนื่อยยาก
ยิ้มให้กับทุกปัญหา
ยิ้มให้กับทุกหนทางที่ยาวไกล
ยิ้มให้กับขวากหนามแหลมที่คอยทิ่มแทงหัวใจ
ยิ้มให้กับรักที่แสนยิ่งใหญ่
บนไม้กางเขนนั่น!!!!
แล้วชัยชนะจะเป็นของเรา
..............................