เสียงของหัวใจสอนฉันว่า
อย่าได้ยึดมั่นกับคำสัญญาใดใดบนโลกใบนี้เลย
เพราะไม่มีใครรักษาสัญญาได้ดีเท่ากับพระเป็นเจ้าอีกแล้ว
เสียงสะท้อนก้องดังในใจฉัน
ย้ำเตือนให้ฉันไม่ดิ้นรนยื้อยุดกับคำสัญญาบนโลกกว้างใบนี้
แต่มุ่งเดินหน้าที่จะทำกิจการแห่งรักเพื่อพระเท่านั้น
บางครั้ง...สิ่งที่เราไขว่คว้าจนเหนื่อยล้า
สัญญาที่เราเฝ้าทวง หรือหวงแหนนั้น
มันก็ไม่ได้มั่นคง เพราะใจมนุษย์นั้นก็เรรวน แปรปรวน
กาลเวลาผันเปลี่ยน...คำสัญญาก็จางหายไป
....................................
หญิงสาวตาบอดคนหนึ่ง รักอยู่กับชายคนหนึ่ง
เธอหงุดหงิดใส่ใครทุกคนยกเว้นชายคนนี้
เธอสัญญากับชายคนนี้ว่าเธอจะแต่งงานกับเขา
ในวันที่แสนดีวันหนึ่งของหญิงสาว
มีผู้บริจาคดวงตาให้กับเธอทั้ง 2 ข้าง
เธอได้กลับมาเห็นโลกใบนี้อีกครั้งด้วยความยินดี
เมื่อเธอได้เห็นชายคู่รักของเธอ
เธอกลับลืมสัญญาสิ้น
เธอรับไม่ได้กับหน้าตาอัปลักษณ์ของชายคู่รัก
เธอปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเขา
และต้องการจะจากเขาไป
คำสุดท้ายของชายคู่รักของเธอคือ
“รักษาตาคู่นั้นดีดีนะ”
เพราะขณะนี้เขาไม่สามารถมองเห็นได้อีกแล้ว
.......................................
ในวันที่เราประสบพบปัญหา
การหยุดนิ่งและไตร่ตรองด้วยตนเองเงียบๆ ก็เป็นสิ่งที่พึงกระทำ
เมื่อวานนี้...เกิดปัญหาขึ้นกับฉัน
เป็นปัญหาขัดแย้งด้านความคิด
เมื่อน้องสาวกึ่งต่อว่ากึ่งหงุดหงิดกับฉัน
ว่าฉันอยู่ได้อย่างไรกับวิถีชีวิตที่มีแค่พอใช้อยู่แบบนี้
ฉันนิ่งไปพักหนึ่ง ด้วยความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจตัวเอง
ไปตามคำพูดของน้องสาว
เธอต้องการให้ฉันสบายกว่านี้
แต่...พ่อบอกกับฉันว่า...ทุกสิ่งทุกอย่างยกให้พระจัดการ...
พระไม่ทอดทิ้งเราแน่นอน
ฉันไม่ได้กลัวที่จะไม่มี เพราะจนแล้วจนรอด
ทุกวันฉันก็ยังมีข้าวกิน
มีเศษสตางค์ที่ค้นเจอในหลายซอกหลายมุมของกระเป๋า
ในวันที่ฉันต้องใช้เงินมากมายไปกับการเจ็บไข้ได้ป่วยของคนในครอบครัว
ค่าใช้จ่ายต่างๆ นานาที่มาประดังพร้อมๆ กัน
ฉันอาจจะรู้สึกทดท้อบ้างตามประสามนุษย์
แต่..พ่อก็เติมพลังให้ฉันว่า
บางที...เราก็คงต้องคืนให้พระบ้างนะลูก
พอพ่อพูดประโยคนี้...น้ำตาฉันก็ร่วงกราวด้วยความยินดี
ที่อย่างน้อยพระก็พยายามหาหนทางให้ฉันทำความดีบ้าง
อาจจะผ่านความทุกข์ ความปวดร้าว ความเศร้า และปัญหานานา
แต่มันก็จะผ่านไปได้ อย่างไม่มีปัญหา
........................................
สัญญาใดใด ก็ไม่มั่นคง ซื่อตรงเท่ากับสัญญากับพระเจ้า
พระองค์รักฉันและส่งบุคคลที่คอยเสริมเติมพลังให้ฉันสม่ำเสมอ
แม้ความผิดบาปของฉันพระองค์ก็ยังทรงไม่เก็บไว้ใส่ใจเลย
แล้วฉันจะทำอะไรเพื่อพระองค์บ้างไม่ได้เชียวหรือ
ฉันจะทำดีบ้างไม่ได้หรือ
..................................