ปิดสงกรานต์ปีนี้...ฉันขอบพระคุณพระเหลือเกิน
แม้ในช่วงเวลาที่แสนสั้นกับความสุขเหล่านี้
ฉันได้ทำในสิ่งที่ชอบถึง 2 อย่าง
หนึ่ง...ได้มีโอกาสไปช่วยซิสเตอร์พี่สาว
ทำกิจกรรมฐานกระแสเรียกของคณะ ที่ค่ายคำสอนราชบุรี
ได้เห็นแววตาของเด็กๆ ที่มีความกระตือรือร้น
ร่วมมือทำกิจกรรมทุกกิจกรรม
สอง...ได้มีโอกาสไปร่วมรวมรุ่นเยาวชนจันทบุรี(สามขอ)
ในค่ายผู้นำเยาวชนขั้น เข้ม ข้น รุ่น 22 ที่เขาฉกรรจ์ จ. สระแก้ว
แม้จะมีรุ่นเก่าๆมาไม่กี่ชีวิตก็ตาม
แต่มันก็เป็นความประทับใจที่ทำให้ช่วงหนึ่งของชีวิต
กลับมามีสีสันต์อีกครั้ง
ฉันประทับใจพี่รุ่น1 ที่มากันถึง 5 ท่าน
เรียกได้ว่าเป็นรุ่นบุกเบิก และเป็นคุณพ่อคุณแม่ของรุ่นเลยทีเดียว
ความทรงจำเดิมๆ ที่เคยมีเมื่อครั้งยังเป็นเยาวชน
คุณพ่อ และบราเดอร์ที่น่ารัก พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ บรรยากาศที่อบอุ่น เป็นกันเอง
ความน่ารัก ความเอาใจใส่ของน้องๆ ที่คอยตามดูแลทุกก้าวในค่ายของพี่ๆ
กิจกรรมที่คุ้นตาคุ้นใจเมื่ออดีตสามขอที่ผ่านมา
ทุกอย่างล้วนน่าจดจำเหลือเกิน
...................................................
ตลอดการเดินทางของชีวิต
เราเดินทางไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง
อาจจะมีบ้างที่ท้อแท้ อ่อนแอ หกล้ม หมดแรง
ก็แค่หยุดก้าวเดินชั่วคราวก็เท่านั้น
แต่หากจะมีสักช่วงหนึ่ง ที่สามารถย้อนเดินกลับไปสู่อดีตบ้าง
อดีตที่สวยงาม อดีตที่อบอุ่นที่ผ่านมาบ้าง
มันก็คงไม่เสียเวลาที่จะก้าวไปข้างหน้าสักเท่าไหร่หรอก
เพราะอย่างน้อย...
สิ่งที่ได้รับก็คือแรง คือพลังที่จะทำให้เรามีแรงก้าวไปข้างหน้าต่อไป
อย่างมีจุดหมายปลายทางมากยิ่งขึ้น
ย้อนกลับไปรำลึกถึงความใฝ่ฝันเมื่อครั้งอดีต
และกลับมาทบทวนตนเองว่าณ ปัจจุบัน สิ่งที่ทำอยู่ใช่หรือไม่ ดีพอหรือยัง ถูกต้องแค่ไหน
......................................
ขอบพระคุณอ้อมกอดอันอบอุ่น
ขอบพระคุณสิ่งค้ำจุนวันอ่อนล้า
ขอบพระคุณทุกความรักที่ให้มา
ขอบพระคุณที่รักษาใจด้วยใจ
จะจดจำวันเวลาความเป็นหนึ่ง
ยังซาบซึ้งมิตรไมตรีที่มีให้
จะจดจำถ้อยคำรักจากดวงใจ
ที่ถักทอร่วมกันไว้ ณ ค่ายนี้
.......................................
ด้วยรักและขอบคุณพระที่ประทานวันสงกรานต์สวยๆให้กับฉัน
.................................