มหาพรต ( Lent )เป็นศัพท์ภาษาอังกฤษ มาจากภาษาอังกฤษเก่า (แองโกลแซกซอน) Lencten แปลว่า น้ำพุ หมายถึงระยะเวลา 40 วัน ก่อนฉลองปัสกา เป็นเวลาอุดมสมบูรณ์ของฝ่ายจิตใจ

 ส่วน"มหาพรต" ภาษาไทยแปลว่า การถือพรตครั้งใหญ่ คริสตังรุ่นก่อนเรียกมหาพรต เป็น "เทศกาลศีลบวชใหญ่" เ พราะเป็นเทศกาลที่มีการโปรดศีลบวชใหญ่ (Major Order) อันที่จริงกิจกรรม ที่สำคัญในเทศกาลมหาพรต ใน 3 ทศวรรษแรก มิใช่การโปรดศีลบวช แต่เตรียมคริสตังสำรองรับศีลล้างบาป ไม่ได้เน้นการบำเพ็ญพรตเท่าไหร่นัก มีการจำศีลอดอาหารกันแค่ 1 หรือ 2 วันก่อนปาสกาเท่านั้น หรืออย่างมาก 40 ชั่วโมงติดต่อกัน กฎหมายบังคับให้จำศีลอดอาหาร 40 วัน เกิดขึ้นครั้งแรกปลายศตวรรษที่ 4 ภาษาลาตินเรียกว่า

 Quadragesima เดิมกฎหมายนี้ มีไว้สำหรับผู้เตรียมตัวรับศีลล้างบาปมากกว่า การจำศีลนั้น พระศาสนจักรตะวันตก บังคับทุกวันเว้นวันอาทิตย์ รวมทั้งหมด 6 อาทิตย์ เท่ากับ 36 วัน ยังขาดอีก 4 วัน ในศตวรรษที่ 7 จึงมีกฎให้เริ่มจำศีลตั้งแต่วันพุธรับเถ้า แถมเข้าไปอีก 4 วัน เพื่อให้ครบกำหนด 40 วันพอดี

 การจำศีลในระยะแรกๆ เคร่งครัดมาก รับประทานอาหารได้เพียงมื้อเดียวตอนเย็น ห้ามเนื้อ ปลา ไข่ นม แม้วันอาทิตย์ก็ห้ามรับประทานเนื้อ ต่อมาในศตวรรษที่ 9 ได้มีการผ่อนผันลง อนุญาตให้รับประทานตอนเที่ยง แทนตอนเย็นได้ ต่อมาในศตวรรษที่ 13 อนุญาตให้รับประทานอาหารเบาๆ ตอนเย็นได้ และอณุญาตให้รับประทานปลา และนมได้ ที่สุด สมเด็จพระสันตะปาปา ปอล ที่ 6 ทรงประกาศพระรัฐธรรมนูญ Poenitemini ให้อดเนื้อเฉพาะวันพุธรับเถ้า และทุกวันศุกร์ในเทศกาลมหาพรต ส่วนการจำศีลอดอาหาร บังคับเฉพาะวันพุธรับเถ้ากับวันศุกร์ศักสิทธิ์ เท่านั้น


.........................................................................................