26 มีนาคม

ข้าแต่พระเยซูเจ้า พระองค์ได้ทรงสิ้นพระชนม์ สายธารชีวิต ได้หลั่งไหลออกมา เพื่อวิญญาณทั้งหลาย และมหาสมุทรแห่งพระเมตตา ได้เผยออก เพื่อมวลมนุษย์ โอ้องค์ธารแห่งชีวิต พระเมตตาอันาุดจะหยั่งได้ของพระองค์ โปรดทรงห่อหุ้ม และชโลมชาวโลกทั้งมวล ด้วยพระเมตตา และทรงประทานพระเมตตาของพระองค์ แก่ลูกทั้งหลาย จนหมดพระหฤทัยด้วยเถิด พระเจ้าข้า (1319)

"เมื่อถึงเวลาบ่ายสามโมง จงวิงวินของความเมตตาของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพื่อคนบาปทั้งหลาย และหากทำได้แ้ม้เพียงชั่วครู่ จงสำรวมจิตรำพึงถึงมหาทรมานของเรา โดยเฉพาะ การยอมมอบตัวเราไว้ในพระหัตถ์ของพระเป็นเจ้า ขณะที่เราเข้าตรีทูต นี่คือ ชั่วโมงแห่งความเมตตาอันยิ่งใหญ่ เพื่อชาวโลกทั้งมวล เราจะให้ลูกเข้ามาร่้วมรับความเศร้าแสนสาหัสของเรา ระหว่างชั่วโมงนี้ เราจะไม่ปฏิเสธสิ่งใดต่อวิญญาณที่ขอร้องเรา โดยอาศัยมหาทรมานของเรา" (1320)

ขณะที่ดิฉันกำลังรำพึง เกี่ยวกับบาปของเหล่าทูตสวรรค์ และการถูกลงโทษในทันทีของพวกเขา ดิฉันทูลถามพระเยซูเจ้าว่า เหตุใด พวกทูตสวรรค์จึงถูกลงโทษในทันทีที่ทำบาป ดิฉันได้ยินพระสุรเสียงว่า "เพราะความรู้จักพระเป็นเจ้าอย่างลึกซึ้งของพวกเขา ไม่มีใครในโลก ที่จะรู้จักพระเป็นเจ้าเหมือนอย่างทูตสวรรค์ แม้แต่นักบุญที่ยิ่งใหญ่ก็ตาม" แม้กระนั้นก็ตาม ข้าแต่พระเป็นเจ้า พระองค์ได้ทรงสำแดงพระเมตตาของพระองค์แก่ลูก ซึ่งเป็ผู้น่าสมเพชยิ่งนัก และทรงกระทำเช่นนี้ ครั้งแล้วครั้งเล่า พระองค์ทรงโอบอุ้มลูกไว้ ในใจกลางพระเมตตาของพระองค์ และทรงประทานอภัย แก่ลลูกทุกครั้ง ที่ลูกของประทานอภัย ด้วยดวงใจที่เป็นทุกข์ถึงบาป (1332)

*****************************