23 มีนาคม
วัน ที่ เก้า

วันนี้ จงนำวิญญาณของผู้ที่ใจเย็นเฉย มายังเรา จงชุบตัวเขาในห้วงลึกแห่งพระเมตตาของเรา วิญญาณเหล่านี้ เชือดเฉือนดวงใจของเราให้เป็นบาดแผล อย่างเจ็บปวดที่สุด วิญญาณของเรา ระทมทกข์แสนสาหัดด้วยความสะอิดสะเอียน ในขณะที่เราอยู่ในสวนมะกอก ก็เพราะวิญญาณที่เฉื่อยชาเหล่านี้ พวกเขานั่นเองที่เป็นหตุให้เราร้องออกมาว่า “พระบิดาเจ้าฟ้า โปรดยกถ้วยกาลิกษ์นี้ไปจากลูก ถ้าเป็นน้ำพระทัยของพระองค์ สำหรับคนเหล่านั้น ความหวังสุดท้ายแห่งความรอดของเขา คือ ต้องหลบเข้ามาซึ่งความเมตตาของเรา (1228)

ข้าแต่พระเยซูเจ้าผู้ทรงเมตตายิ่ง พระองค์คือ ความเมตตาปรานีนั่นเอง ลูกนำวิญญาณที่ใจเฉยชาเข้ามาพำนักในพระหฤทัยอันเปียม ด้วยความเมตตาปรานียิ่งของพระองค์ ในกองเพลิงแห่งความรักบริสุทธิ์ของพระองค์ โปรดให้วิญญาณที่เย็นเฉยดุจซากศพเหลานี้ ที่ทรงทำให้พระองค์ทรงรังเกียจ กลับมีความร้อนรนยิ่งขึ้น โอ้พระเยซูเจ้าผู้ทรงเมตตาปรานียิ่ง โปรดทรงสำแดงสรรพานุภาพ แห่งพระเมตตาของพระองค์ นำเขาสู่ความรักอันร้อนรนของพระองค์ และประทานพระคุณ แห่งความรักอันศักดิ์สิทธิ์ด้วยเลถิด เพราะไม่มีสิ่งใดเกินฤทธิ์อำนาจของพระองค์

ความร้อนกับความเย็นอยู่ด้วยกันไม่ได้
        แม้ไฟจะดับ น้ำแข็งจะละลาย
        แต่สำหรับพระเมตตาของพระองค์
        ทุกอย่างเป็นไปได้ตลอดกาล

ข้าแต่พระบิดานิรันดร โปรดทรงเพ่งสายพระเนตร อันเมตตามายังวิญญาณ ที่ใจเย็นเฉย ซึ่งอย่างไรก็ตาม เขาก็ได้เข้าพำนักอยู่ในพระหฤทัย อันเปียมด้วยพระเมตตาปรานียิ่งของพระเยซูเจ้าแล้ว พระบิดาผู้ทรงเมตตา พระเจ้าข้า ลูกวอนขอพระองค์โดยอาศัยพระมหาทรมานอันขมขื่นของพระบุตร และโดยที่พระองค์ทรงอยู่ในตรีทูตถึงสามชั่วโมงบนไม้กางเขน ขอให้เขาเหล่านี้เทิดพระเกียรติห้วงสมุทรแห่งพระเมตตาของพระองค์ด้วยเทอญ อาแมน (1229)

*****************************