10 กุมภาพันธ์

อีกครั้งที่ดิฉันได้พบกับพระองค์ผู้ทรงเปี่ยมด้วยเกียรติรัศมี พระองค์ ตรัสกับดิฉันว่า “ลูกเอ๋ย หากเป็นความปรารถนาของลูกแล้ว เราก็จะสร้าง โลกใบใหม่ที่สวยงามกว่านี้ และลูกจะได้พักผ่อนที่นั่นไปตลอดชีวิต” ดิฉัน ตอบพระองค์ว่า “ลูกไม่ต้องการโลกใบไหนทั้งสิ้น ลูกต้องการเพียงพระองค์ พระเยซูเจ้าข้า ลูกต้องการรักพระองค์ให้เหมือนกับที่พระองค์ทรงรักลูก ลูก วอนขอเพียงสิ่งเดียว โปรดให้หัวใจของลูกรักพระองค์ ลูกประหลาดใจใน เรื่องโลกที่พระองค์จะทรงประทานให้ลูก ข้าแต่พระเยซูคริสตเจ้า แม้พระองค์จะประทานโลกให้ลูกเป็นร้อยเป็นพัน ก็จะมีประโยชน์อันใดสำหรับลูกเล่า พระองค์ทรงทราบดีว่าดวงใจของลูกเป็นของพระองค์ สิ่งใดก็ตามที่ไมใช่พระองค์เป็นแต่เพียงความเปล่าสำหรับลูก” ทันใดนั้น ดิฉันมองไม่เห็นสิ่งใดเลย แต่มีพลังอันรุนแรงในวิญญาณและเปลวไฟลุกโชติช่วงในจิตใจดิฉัน และดิฉันก็เข้าไปสู่การทรมานเพื่อพระองค์ ดิฉันได้ยินเสียง “ไม่มีวิญญาณดวงใดที่เราสนิทสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด เหมือนกับลูก เป็นเพราะความสุภาพถ่อมตน และความรักอันร้อนรนที่ลูกมีต่อเรา” (587)

ความรักย่อมขจัดความกลัว ตั้งแต่ดิฉันรักพระเป็นเจ้าด้วยสิ้นสุดกำลังสิ้นสุดกายใจแล้ว ความกลัวก็หายไป แม้ดิฉันจะได้ยินสิ่งที่นากลัวที่สุดเกี่ยวกับพระยุติธรรมของพระองค์ ดิฉันก็ไม่กลัวพระองค์ เนื่องจากดิฉันรู้จักพระองค์ดี พระเป็นเจ้าคือความรัก และพระวิญญาณของพระองค์คือศานติ ดิฉันเพิ่งประจักษ์เดี๋ยวนี้เองว่า กิจการที่ดิฉันกระทำด้วยความรักนั้น ย่อมครบครันกว่ากิจการที่กระทำด้วยความหวาดกลัว ดิฉันมีความวางใจในพระองค์และไม่หวาดกลัวสิ่งใด ดิฉันมอบตัวตนเองให้เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระองค์ ขอให้พระองค์ทรงกระทำต่อลูก ตามที่พระองค์ทรงปรารถนาเถิด และลูกกจะยังรักพระองค์ (589)

*****************************