9 กุมภาพันธ์
ในการรำพึงถึงจุดหมาย
กล่าวคือการเลือกความรัก วิญญาณต้องรัก วิญญาญต้องการความรัก วิญญาณต้องเปลี่ยนกระแสความรักไปสู่พระเป็นเจ้า
มิใช่ไปอยู่ในโคลนตมหรือสูญญากาศ ดิฉันมีความสุขยิ่งนักเมื่อรำพึงถึงสิงนี้
ดิฉันรู้สึกได้อย่างแท้จริงว่า พระองค์ทรงประทับอยู่ในดวงใจของดิฉัน
พระเยซูเจ้าแต่พระองค์เดียวเท่านั้น ดิฉันรักสิ่งสร้างตราบเท่าที่พวกเขาช่วยให้
ดิฉันเป็นหนึ่งเดียวกับพระเป็นเจ้า ดิฉันรักคนอื่นๆ เพราะดิฉันเห็นพระเป็นเจ้า
ในตัวพวกเขา (373)
ความรักเพียงอย่างเดียวมีความหมาย
ความรักเชิดชูการกระทำที่เล็กน้อยด้อยสุดไป สู่ความมิรู้สิ้นสุด
(502)
พระเยซูเจ้าข้า
แท้จริงแล้วลูกไม่ทราบว่าลูกจะมีชีวิตโดยปราศจากพระองค์ได้อย่างไร
ดวงใจของลูกสนิทสัมพันธ์กับดวงพระทัยของพระองค์ ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งนี้ได้จริงๆ
เราต้องดำรงอยู่ในพระองค์ก่อน เพื่อที่จะสามารถมองเห็นพระองค์ได้ในคนอื่น
(503)
พระเยซูเจ้าข้า
ลูกปรารถนาจะทนทุกข์ทรมาน และถูกเผาผลาญด้วยไฟรักของพระองค์ ในทุกสถานการณ์ของชีวิต
ลูกเป็นของพระองค์ เป็นของพระองค์อย่างสิ้นเชิง และลูกปรารถนาจะอันตรธานไปในพระองค์
ข้าแต่พระเยซูเจ้า ลูกปรารถนาจะจดจ่อ อยู่กับความงามศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
พระองค์ทรงชักชวนลูกด้วยความรักของพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า
โปรดทะลวงผ่านวิญญาณลูกประหนึ่งลำแสงของดวงอาทิตย์ และเปลี่ยนความมืดให้กลายเป็นความสว่างของพระองค์
ลูกรู้สึกมีชีวิตชีวาเมื่อลูกได้ดำรงชีวิตอยู่ในพระองค์เหมือนกับประกายไฟเล็กๆ
ที่ลูกกลืนหายไปในกองไฟที่ไมอาจเข้าใจได้ ซึ่งพระองค์ได้ทรงเผาผลาญ
ข้าแต่องค์พระตรีเอกภาพ ผู้สูงส่งเกินกว่าจะเข้าใจได้ ไม่มีสุขใดที่ยิ่งใหญ่ไปกว่าความรักในพระเป็นเจ้า
บนโลกนี้เราสามารถลิ้มรสความบรมสุขของชาวสวรรค์ได้ ด้วยการเป็นหนึ่งเดียวกับพระเป็นเจ้า
ความเป็นหนึ่งเดียวนี้พิเศษ และมีหลายครั้งที่เราามสามารลเข้าใจได้
เราอาจได้พระหรรษทานเช่นนั้นมา อาศัยความสัตย์ซื่ออย่างเรียบง่ายของวิญญาณ
(507)
*****************************
|