8 กุมภาพันธ์

ความรักที่แท้จริงวัดกันด้วยความทรมาน พระเยซูเจ้าข้า ลูกขอขอบ พระคณพระองค์สำหรับกางเขนเล็กๆประจำวัน สำหรับการขัดขวางความ พยายามของลูก สำหรับความยากลำบากในชีวิตกลุ่ม สำหรับการเข้าใจเจตนา ของลูกผิดไป สำหรับการดูหมิ่นจากคนอืนๆ สำหรับความหยาบคายที่เรา ปฏิบัติต่อกัน สำหรับความสงสัยผิดๆ สำหรับสุขภาพที่อ่อนแอและอ่อนล้า สำหรับการปฏิเสธตนเอง สำหรับการตายต่อตัวตน สำหรับการขาดความ สำนึกในทุกเรื่อง สำหรับความผิดหวังในแผนการของลูก พระเยซูเจ้าข้า ลูกขอบพระคุณพระองค์สำหรับความทุกข์ทรมาน ภายใน สำหรับจิตใจที่แห้งแล้ง สำหรับความทุกข์ ความกลัว และความ ไม่แน่ใจ สำหรับความมืดและคืนอันมืดมิดภายในซึ่งยากอธิบาย สำหรับ การประจญและความทุกข์ตางๆ สำหรับความทรมาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับผู้ที่ไม่มีใครเข้าใจ สำหรับชั่วโมงแห่งความตาย สำหรับการดิ้นรนกระวนกระวาย และสำหรับความขมขื่น

พระเยซูเจ้าข้า ลูกขอบพระคุณพระองค์ ผู้ทรงดื่มจอกแห่งความขมขื่น ก่อนที่พระองค์จะส่งต่อให้ลูก ในรูปแบบที่เบากว่ามากนัก ลูกจรดริมฝีปากลงบนจอก แห่งน้ำพระทัยศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ ให้ทุกสิ่งเป็นไป ตามที่พระองค์ทรงพอพระทัย ให้สิ่งที่พระปรีชาญาณของพระองค์ลิขิตไว้แล้ว เกิดขึ้นกับลูกลูกต้องการดื่มจอกนั้น จนหยดสุดท้าย และไม่หาเหตุผลว่าทำไม ความสุขของลูกคือความขมขื่น ความสิ้นหวังของลูกคือความไว้วางใจในพระองค์ ข้าแต่องค์พระผ้เป็นเจ้า ทั้งหมดนี้คือความดี ทั้งหมดนี้ เป็นของขวัญแห่งดวงพระทัยเสมือนหนึ่งบิดาของพระองค์ ลูกไม่ชอบความบรรเทาใจมากไปกว่าความขมขืน หรือความขมขืนเหนือความบรรเทาใจ แต่ขอบพระคุณสำหรับทุกสิ่งข้าแต่พระเยซูเจ้า เป็นความยินดีของลูกที่จะจดจ้องพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้หาที่สิ้นสุดมิได้

โอ้ องค์ความงามผู้ดำรงอยู่ตลอดไป ใครก็ตามที่ได้มารู้จักพระองค์จะไม่สามารถรักสิ่งอื่นใดได้อีก ลูกสามารถซาบซึ้งลถึงเหวลึกแห่งวิญญาณของลูกได้ ไม่มีสิ้งใดที่จะถมให้เต็มได้ นอกจากพระเป็นเจ้าพระองค์เอง ลูกรู้สึกว่าลูกจมดิ่งอยู่ในพระองค์ เสมือนหนึ่งเม็ดทรายเม็ดหนึ่ง ที่จมอยู่ใต้ท้องสมุทรอันล้ำลึกสุดคณนา (343)

*****************************