7 กุมภาพันธ์

ดิฉันเห็นพระเจ้าแห่งกษัตริย์ทั้งหลาย ผู้ดำรงอยูชั่วนิรันดร์และหา ขอบเขตมิได้ ผู้ถึงจิตบริสุทธิ์นมัสการพระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืน และ เป็นผู้ที่หัวใจของบรรดานิกรเซราฟิม ถูกเผาผลาญด้วยไฟรักอันบริสุทธิ์ยิ่ง ข้าแต่พระเยซูคริสตเจ้า ลูกอยากรักพระองค์ให้มากกว่าบรรดานิกรเทวดา โอ้ จิตบริสุทธิ์ทั้งหลาย ดิฉันขอโทษพวกท่านด้วยที่อาจหาญเทียบท่าน ดิฉัน ผู้เป็นหุบเหวแห่งความนาสมเพช และพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้เป็นมหาสมุทรแห่งพระเมตตาที่ส่ดจะเข้าใจได้ พระองค์ทรงเผาผลาญลูกเสมือนหนึ่งความร้อนแรงของดวงอาทิตย์ที่แผดเผาหยาดน้ำค้าง การทอดพระเนตรด้วยความรักจากพระองค์ จะถมหุบเหวแห่งความน่าสมเพชนี้ให้เต็มได้ ดิฉันรู้สึกเป็นสุขยิ่งนักในความยิ่งใหญ่ของพระเป็นเจ้า และเห็นว่าความยิ่งใหญ่ของพระเป็นเจ้ามากเกินพอที่จะทำให้ดิฉันมีความสุขไปตลอดชั่วนิรันดร์ (334)

พระเยซูเจ้าข้า บัดนี้ลูกทราบแล้วว่า ไม่มีสิ่งใดหยุดยั้งความรักของลูกที่มีต่อพระองค์ได้ ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ทรมาน ความหายนะ ไฟ หรือคมดาบ หรือแม้กระทั่งความตายเอง ลูกรู้สึกเข้มแข็งมากกว่าสิ่งเหลานี้ ไม่มีสิ่งใดเทียบได้กับความรัก ลูกเห็นว่าสิ่งที่เล็กน้อยที่สุดที่วิญญาณซึ่งรักพระเป็นเจ้าอย่างจริงใจได้กระทำนั้น มีคุณค่ามหาศาลในสายตาบรรดานักบุญทั้งหลายของพระองค์ (340)

*****************************