2 กุมภาพันธ์

แม้ว่าเรื่อง [คืนมืดเเห่งวิญญาณ] เหล่านี้ เป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัว
วิญญาณก็ไม่ควรกลัวจนเกินไป เพราะพระเป็นเจ้าจะไม่ทดสอบเราเกินกว่าที่เราจะแบกรับได้ ในทางตรงกันข้าม พระองค์ไม่มีวันส่งความทุกข์ทรมานเชนนี้ มาให้เรา แต่ที่ดิฉันเขียนเช่นนี้ก็ด้วยเหตุที่ว่า หากองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพอ พระทัยให้วิญญาณผ่านความทุกข์ทรมานเหล่านี้แล้วก็ไม่ควรกลัว ตราบเท่าที่ เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับวิญญาณเอง วิญญาณนั้นควรตั้งมั่นอยู่ในความซื่อสัตย์ต่อ พระเป็นเจ้า พระเป็นเจ้าจะไม่ทำให้วิญญาญนั้นเสียหาย เพราะพระองค์ท่าน คือองค์ความรัก และด้วยความรักอันลึกลับนี้เองที่เรียกให้วิญญาณนั้นดำรงอยู่ ถึงกระนั้น ยามที่ดิฉันต้องระทมทุกข์ ตัวดิฉันเองก็ไม่เข้าใจในเรื่องเหลานี้ (106)

ความรักล้วนๆ สามารถกระทำการใหญ่ทั้งหลายได้ และจะไม่ล้มเหลว เพราะความยากลำบากและอุปสรรค์ แต่ยังคงเข้มแข็งในทามกลางความ ยุ่งยากตางๆ และยังคงพากเพียรในการงานและชีวิตที่มืดมนในแต่ละวันได้ วิญญาณรู้สึกว่า สิ่งเดียวที่จำเป็นก็คือ การทำให้เป็นที่พอพระทัยพระเป็นเจ้า ทำกระทั่งสิ่งเล็กน้อย ด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่ รัก และรักเสมอ

ความรักที่บริสุทธิ์ไม่มีวันพลาดพลั้ง แสงสว่างของความรักนี้เจิดจรัสยิ่ง นัก วิญญาญจะไม่ทำการอันใดให้เป็นที่เคืองพระทัยพระเป็นเจ้า วิญญาณจะ รอบรู้ในการทำสิ่งที่พระเป็นเจ้าพอพระทัยยิ่งขึ้นไปอีก และไม่มีใครจะทำเช่น นั้นได้ วิญญาณจะมีความสุขเมือทำตนให้วางเปลาได้ และลุกไหม้ดุจเดียว กับของถวายที่บริสุทธิ์ ยิงมอบตนเองให้มากเท่าใด ก็ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น วิญญาณรู้วิธีที่จะเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงออกมา และรู้ว่าตนควรเกี่ยวข้องกับใคร (140)

*****************************